Mackenziewolfe was zo schattig geworden. De witte stippen binnen de donkere driehoek van de huid tussen de basis van mijn pik en de baarmoederhals gingen gepaard met rode strepen. Mijn heupen waren een rillende, snijdende, clit-seizing massa. De druifrode geverfde huid op het kussen was licht opgezwollen toen het tegen mijn eigen opwinding aanliep. Tot mijn verbazing zag ik dat ik mezelf aanraakte. Ik haalde enorm veel adem en begon mijn tempo op te voeren. Dit hield niet op. Ik kwam op een punt waar ik niet stil kon zitten, maar ik had mezelf net over de rand geduwd. Het was al de hele nacht zo. Ik was totaal niet in staat om mezelf onder controle te houden. Elke centimeter van mijn lichaam was aan het vechten om een pak slaag te krijgen van deze slechte vrouw voor me, en ik kon niet zien hoe lang ik die houding kon volhouden. Toen zag ik een zwarte vlek. Een zwarte vlek op mijn kont. Ik keek omhoog naar Joanne. Mijn stuitje. Als het klein was geweest, zou mijn kont niet hebben gekronkeld en gekronkeld. De dunne, donkere, gladde huid was gerafeld en gescheurd op de plek waar het de rand van mijn kont bedekte. Ik wist dat het dieper moest zijn, maar hoe kom je daar aan? De rode vlekken waren talrijker geworden en vielen merkbaar op van mijn huid. Zelfs mijn dijen waren felrood van de plotselinge verandering. Mackenziewolfe vroeg het terwijl ik verder trapte. "Joanne, heb je daar je neus mee geplukt?" Mackenziewolfe vroeg het, als verrassing. "Nee. Nee, dat had ik niet. Nou, dat deed ik wel, maar het voelde alsof het spul dat ik geplukt had op mijn huid was achtergebleven. . .
